Kov 12, 2020 | Be kategorijos
Žmonės visuomet nori apčiuopti neapčiuopiamą, pamatyti nematomą, išgirsti negirdimą, suskaičiuoti nesuskaičiuojamą. Toks visur esantis ir niekur nesantis laikas, kurį mes kartais norime pagauti, aplenkti, sustabdyti.
Laikas į šiandieną atiteka iš nematomų tolių. Galima gyventi ir nejausti jo tekėjimo. Galima manyti, kad viskas prasidėjo mumis ir viskas su mumis baigsis. Tačiau kiekviena diena bus žymiai spalvingesnė, gilesnė, jei žinosime, kas į ją atiteka, kokios nematomos požeminės upės atplukdo praeitin nugrimzdusius įvykius, sukaktis, faktus ir žmones…
Iš 1990 metų Kovo 11-osios atiteka laiko upė į šią dieną.
Kalbėdami apie Lietuvą kaip valstybę, turime prisiminti:
PASKELBĖME – ATKŪRĖME – APGYNĖME
Vasario 16-ąją, Kovo 11–ąją, Sausio 13–ąją
Prieš ketvirtį amžiaus – 1990 m. kovo 11 dieną pirmuose laisvuose rinkimuose į Aukščiausiąją Tarybą, kuriai vėliau suteiktas Atkuriamojo Seimo pavadinimas, išrinkti Tautos atstovai priėmė vieną reikšmingiausių Lietuvos istorijoje sprendimų – atkurti Lietuvos Nepriklausomybę.
Laivės vėjo malūnėlių akcija. Iš karto po atostogų sugrįžę į mokyklinius suolus ugdytiniai išgirdo apie „Laivės vėjo malūnėlių” akciją, prie kurios buvo pakviesti prisijungti visų klasių mokiniai. Ugdytiniai galėjo laisvės simbolius gaminti iš įvairios lietui atsparios medžiagos. Prie laisvės vėjo malūnėlių gamybos mielai kvietėme prisidėti visus šeimos narius: mamas, tėčius, senelius, močiutes, vyresnius brolius ar seseris. Tenka pripažinti, kad užduotis buvo ne iš lengvųjų.
Prie prasmingos akcijos prisidėjo ir mūsų mokyklos direktorius Romuald Gžybovski, kuris nubraižė brėžinius malūnui, sujungusiam pagamintus laisvės simbolius į vieną bendrą kūrinį – dovaną laisvai Lietuvai. Visą gamybos procesą į savo rankas noriai perėmė mokyklinio autobuso vairuotojas Juzef Mickevič, kuris sukonstravo malūno karkasą. O jau mes, visa mokyklos bendruomenė, atlikome malūno puošimo šventine atributika darbus. Šalia malūnėlio vietą rado mūsų tėčių, mamų, senelių ir mūsų pačių rankomis pagaminti vėjo malūnėliai. Praeiviai ir į mokyklą atvykstantys svečiai gali pasigrožėti mūsų rankų darbo rezultatu. O jis išties gražus ir traukiantis akį!
Jau gerokai anksčiau, artėdami prie reikšmingos Lietuvai šventės, technologijų mokytojos Boženos Lavrukevič pagamintais karpiniais papuošėme mokyklos langus, lauko duris – pradinio ugdymo mokytojos Violetos Naumovič rankų darbo trispalvėmis grožybėmis. Esame gana kūrybinga bendruomenė, norinti ir galinti daryti savo vidinę ir išorinę aplinką gražią. Bendruomeniškumas mus daro vieningus ir stiprius. Būtent čia ir slypi mūsų sėkmės garantas.
Mokinių piešiniuose sutilpo Lietuva. Kas spalvotais pieštukais, kas vandeniniais dažais ar spalvotais popieriaus lapais apsiginklavęs visą savaitę, o gal ir ilgiau plušo stengdamasis paruošti kuo gražesnį darbelį. Juk reikia pasveikinti Lietuvą svarbios šventės proga! Kiekvienas ikimokyklinukas ar pradinukas nuoširdžiai stengėsi sugalvoti kiek galima įdomesnę idėją, kuriai realizuoti naudojo kuo ryškesnes spalvas.
Piešiant piešinius labai svarbi buvo ir mokytojų pagalba bei palaikymas. Galutinis rezultatas pranoko visus lūkesčius. Paganyti akis ir įvertinti mokinių įdėtas pastangas galėsime dar ilgai vaikščiodami mokyklos koridoriais. Tenka pripažinti, kad einant pirmojo aukšto koridoriumi akys taip ir krypsta į piešinius ir į trispalvius vėjo malūnėlius, kurie mus kas rytą pasitinka, o pasibaigus pamokoms išlydi į namus.
Tad turėdami tiek auksarankių tikrai nepražūsime ir artėjančioms šventėms sugalvosime dar daug originalių idėjų. Taigi Lietuvai nesame abejingi, nes ją papuošėme savo gražiais darbais. Beje, tėvynei darbus skiriame nuolat, nebūtinai tik švenčių proga.
Draugiškas bėgimas. Kovo 6 dieną, vadovaujami fizinio ugdymo mokytojo Mareko Pavlovskio, dalyvavome bėgime Senieji Trakai – Trakai – Senieji Trakai. Šis bėgimas buvo skirtas atkurtos Lietuvos 30-mečiui. Ties kaimo riboženkliu buvo numatyta starto linija, nuo kurios viskas ir prasidėjo. Vyresniųjų klasių mokiniai buvo nusiteikę kovingai. Greičiausi, aišku, buvo devintokai, kurie yra labai sportiški.
Mažiausieji mūsų mokyklos ugdytiniai, vadovaujami priešmokyklinės ugdymo grupės auklėtojos Galinos Grinevič ir jos padėjėjos Liudmilos Stanevič, taip pat labai noriai prisijungė prie pilietiškumo akcijos. Aišku, atstumas, kurį jie nuėjo, buvo žymiai trumpesnis nei vyresniųjų klasių mokinių. Mažieji ėjo ne link Trakų, bet kaimo ribose užsukdami į savivaldos instituciją, kad pasilabintų su seniūne Ana Ingelevič. Negalima buvo nepastebėti, kad auklėtojos Galinos ugdytiniai tarsi susitarę buvo pasipuošę spalvingomis striukėmis: geltonomis, žaliomis, raudonomis. Rankutėse visi turėjo auklėtojai ir jos padėjėjoms padedant pagamintą trispalvę atributiką.
Džiugu, kad mūsų ugdytiniai pasiryžo įveikti pusantro kilometro ar net daugiau. Po bėgimo paklausus mokinių, kaip jie jautėsi, visi vieningai atsakė, kad jautėsi stipresni, valingesni, ištvermingesni. Sugrįžę į mokyklą, pasiruošėme šiltos arbatos ir truputėlį atsipūtėme. Kol mes bėgome, muzikos mokytoja Lilija Kieras ruošė mums Pilietiškumo ugdymo akcijos dalyvių pažymėjimus, pasirašytus paties Lietuvos moksleivių sporto asociacijos prezidento Audronio Deltuvos.
Prasidėjus 5 pamokai buvome pakviesti į mokyklos kiemą, kuriame mūsų jau laukė direktoriaus pavaduotoja ugdymui Elvyra Lavrukaitienė ir fizinio ugdymo mokytojas Marekas Pavlovskis. Netrukus jie mums įteikė dalyvio pažymėjimus, atšvaitus ir saldžiuosius prizus. Visi nusifotografavome bendrai nuotraukai.
„Protų mūšis”. Kovo 10 d. istorijos mokytoja Alina Narkevič organizavo „Protų mūšį”, kuriame dalyvavo mišrios 5-9 kl. mokinių komandos. Mokinių žinioms vertinti buvo išrinkta autoritetinga komisija: direktorius Romuald Gžybovski, direktoriaus pavaduotoja ugdymui Elvyra Lavrukaitienė, anglų kalbos mokytoja Jūratė Repčikienė, technologijų ir dailės mokytoja Božena Lavrukevič.
Mokiniai turėjo galimybę pasitikrinti savo žinias apie Lietuvą, jos įžymius žmones. Komandos rungėsi azartiškai, demonstravo žinias, išmonę, vaizduotę. Užduotims atlikti reikėjo pasitelkti ir kūrybiškumą, ir gebėjimą greitai reaguoti tam tikrose situacijose. Protų kovas sudarė du etapai, kurie buvo suskirstyti temomis.
Šventės dalyviai džiaugėsi tokią ypatingą dieną susirinkę šiltam ir jaukiam bendram tikslui – dar sykį paminėti ir atšvęsti Lietuvos gimtadienį. Protų mūšį visi įveikė sėkmingai, tad ir nugalėtojais buvo paskelbti visi dalyviai. Juk tokioje linksmoje patriotinėje šventėje pralaimėtojų būti tiesiog negali – draugystė, šypsenos ir gera nuotaika, lydėjusi visus, tikimės, neblės veiduose ir naująjį Lietuvos nepriklausomybės trisdešimtmetį!
Visus subūrė šventinis minėjimas. Daug svarbių datų turi mūsų valstybė. Viena iš jų Kovo 11-oji – Lietuvos Nepriklausomybės atkūrimo diena. Šiemet ši šventė ypatinga – švenčiame 30 metų laisvos demokratinės valstybės jubiliejų. Jau nuo pat ryto mokykloje sklandė pakili, šventinė nuotaika.
Kovo 10 d. mokykloje vyko Kovo 11-osios – Lietuvos Nepriklausomybės atkūrimo dienos minėjimas, kurio metu prisiminti reikšmingiausi Lietuvos istorijos įvykiai, pagerbti mokiniai, kurie garsino mokyklą rajoniniuose konkursuose, respublikiniuose, zoniniuose, tarptautiniuose sporto turnyruose, taip pat mokytojai, kurių darbo rezultatai matuojami mokinių pasiekimais. Šventinį žodį tarė ir padėkas mokiniams bei mokytojams įteikė mokyklos direktorius Romuald Gžybovski. Su gražia švente mūsų bendruomenę pasveikino Trakų neįgaliųjų užimtumo centro direktorius Juozas Norinkevičius, centro ugdytiniai, atvežę mums dovanų: savo rankomis pagamintą inkilą, angelą ir saldaus medučio.
Šventinį renginį pradėjome Lietuvos Respublikos himnu. Renginio vedėjos Justyna ir Klaudija kartu su lietuvių kalbos ir literatūros mokytoja apžvelgė svarbiausius istorinius šalies įvykius, papasakojo apie Lietuvos okupaciją, laisvės atgavimą ir trispalvę vėliavą, kuri yra ryšys tarp Lietuvos piliečių. Puikų šventinį koncertą parengė muzikos mokytoja Lilija Kieras. Ir pats mažiausias, ir didžiausias mokinys sukosi šokio ratelyje, dainavo, grojo įvairiais muzikos instrumentais. Daina keitė dainą, eilėraštis – eilėraštį, šokis – šokį, vienas muzikos instrumentas – kitą.
Šventinio koncerto metu šiai dienai buvo skirti gražiausi žodžiai, eilėraščių posmai, suvirpinę ne vieno salėje sėdėjusio klausytojo širdį. Skambant Anos smuiko, Justynos pianino, Dominyko akordeono garsams, dainoms ir posmams apie gimtinę, gėrintis šokėjų pasirodymais, visiems širdy buvo gera ir džiugu. Šventės proga gražiausių lietuviškų dainų puokštę mums dovanojo Senųjų Trakų moterų vokalinio ansamblio „Stare Troki” dalyvės (vad. L. Kieras). Ačiū jų supratingiems darbdaviams, išleidusiems į šventę, ir joms pačioms už dovanotas nuostabias ir nepamirštamas akimirkas!
Pabaigos žodis. Renginiai, skirti Kovo 11-ajai, dar labiau padėjo sustiprinti bendruomeniškumą, padėjo įgyvendinti naujas idėjas. Vykdydami įvairiais numatytas veiklas siekėme prasmingai pažymėti Lietuvos Nepriklausomybės atkūrimą, Laisvės gimtadienį, ugdyti nuostatą, kad kiekvienas turi žinoti savo tautos istoriją, stiprinti tapatumo ir pasididžiavimo jausmą savo valstybe.
Kokie bus tolimesni Lietuvos žingsniai daug priklausys nuo tų, kurie dabar sėdi mokykliniuose suoluose, nuo jaunosios kartos. Ne visi bus mokslininkai ar profesoriai, ne visi galės daryti įtaką Lietuvos ekonominiam gyvenimui, bet žinoti savo šalies istoriją, išlaikyti papročius, tradicijas galime ir privalome kiekvienas. Džiugu, kad visiems buvo smagu pabūti kartu ir pajusti, kad mes tikrai mylime Lietuvą!
Daiva Daukševičienė
lietuvių kalbos ir literatūros mokytoja
Vas 28, 2020 | Be kategorijos
„Życie każdego człowieka jest baśnią napisaną przez Boga”
Hans Christian Andersen
Każdy dorosły doskonale zdaje sobie sprawę z tego jak ważne jest dobre wychowanie dzieci, by w przyszłosci nie tylko wspaniale spełniały swoje obowiązki, ale także były szczęśliwe w życiu osobistym, zawodowym i rodzinnym. Nie ma prostej recepty na szczęście, ani jakiegoś przepisu na dobre życie.
Jednakże nasze własne życie, a potwierdzają to dziś pokolenia psychologów i wychowawców, pokolenia rodziców i babć, że czytanie czy opowiadanie baśni dzieciom pomaga w wychowaniu ich, uczeniu tego co dobre, a co złe – a w przyszłości dokonywaniu przez nich mądrych, poważnych wyborów.
Dlatego też w kształceniu i wychowaniu w naszej szkole kładziemy nacisk na mądre, pomocne lektury dla naszych uczniów. Wśród nich są tradycyjne baśnie. To właśnie poprzez czytanie dzieciom baśni uczymy ich rozpoznawania dobra od zła, pomagamy razem z bohaterami dokonywać mądrych wyborów, nie bać się pokonywać własnej słabości, strachu, uczymy walczyć o to co dobre, piękne w życiu każdego człowieka – miłość, przyjaźń, rodzinę.
A więc, mieliśmy kolejne spotkanie w naszej szkolnej bibliotece, tym razem poświęcone baśni Hansa Christiana Andersena „Królowa Śniegu”. Choć pogoda za oknem nie przypomina pięknej zimy, my – nie zrażeni – zaczęliśmy naszą przygodę do krainy Królowej Śniegu. Zapoznalismy się z dostępnymi w szkolnej bibliotece książkami z baśniami.
Pani bibliotekarka na początku przybliżyła małym uczniom biografię wspaniałęgo duńskiego bajkopisarza. To dzięki swojej babci już w dzieciństwie osierocony przez tatę, mały Hans poznawał najpiekniejsze baśnie. Zapadły mu w sercu tak głeboko, że kiedy przechadzając się po ulicach Kopenhagi widział biedne dzieci. Zrozumiał jak bardzo potrzebowały – podobnie jak kiedyś on sam – czarodziejskiej krainy baśni, gdzie dobrzy zwyciężają dzięki swojemu dobremmu sercu, a zło zostaje naprawione. Dlatego wkrótce zaczął spisywać baśnie. Choć nigdy nie zdobył wielkiego wykształcenia, zyskał sobie nieśmiertelną sławę największego baśniopisarza wszystkich czasów.
Następnie dzieci w szczególny sposób poznały historię Kaja i Gerdy – głównych bohaterów baśni Andersena. Odgrywały całą baśń, każdy miał jakąś rolę! Dzieci same mogły poprzez to przeżyć wesołe i smutne chwile bohaterów, tęsknotę i przyjaźń, ogrom poświecenia i dobroci, ale także zobaczyć, że każdy – nawet zły – może zmienić sowje postępowanie na lepsze.
To była niesamowita lekcja – dzieci nie tylko poznały kolejne książki, ale także uczestniczyły osobiście w lekcji życia – poprzez piękno baśni „Królowa Śniegu” uczyły się piękna swojego małego serduszka.
Organizator spotkania: Magdalena Klepka
Zdjęcia: Halina Gryniewicz
Vas 10, 2020 | Be kategorijos
(Elwira Lavrukaitienė, starszy nauczyciel nauczania początkowego, wicedyrektor; Bożena Ławrukiewicz, nauczyciel plastyki; Irena Orłowa, nauczyciel metodyk języka polskiego)
ZMAGANIA Z KALIGRAFIĄ
Już od kilku lat w naszej szkole organizujemy rejonowy konkurs kaligrafii dla uczniów 1-4 klas polskich szkół rejonu trockiego „Złote piórko”. Poprzedzając tę imprezę, najpierw odbywa się konkurs szkolny, który pozwala wyłonić zwycięzców z każdej klasy. Tego roku konkurs szkolny poświęcony był Patronowi szkoły prof. Andrzejowi Stelmachowskiemu.
Czytelne i staranne pismo to pierwszy cel, jaki stawia sobie kaligrafia – tego właśnie chcemy uczyć naszych wychowanków. Dzieci różnią się między sobą pod względem zdolności do nauki, do twórczości, do sportu… Konkurs kaligrafii daje możliwość każdemu dziecku wziąć udział w zmaganiach, gdyż pozwala uczestniczyć każdemu, kto zna już wszystkie literki i umie pisać.
Konkurs polegał na przepisaniu tekstu z życiorysu prof. Andrzeja Stelmachowskiego. Dzieci z 1 klasy miały skrócony fragment, natomiast uczniowie 2, 3 i 4 klas przepisywali dłuższy tekst. O przygotowanie tekstu zadbała pani Łucja Kašėtienė. Na odpowiednio przygotowanej wiekowo liniowanej kartce dzieci w ciągu jednej lekcji miały za zadanie pięknie przepisać tekst, w którym liczyła się umiejętność płynnego, ciągłego pisania, estetyczne łączenie liter, prawidłowe rozmieszczenie całości na kartce oraz pisanie bez błędów. Uczestnicy konkursu przekonali się, że piękne pisanie wymaga wprawy i cierpliwości, ale daje dużo satysfakcji.
Zgodnie z regulaminem komisja w składzie: dyrektora Romualda Grzybowskiego, polonistki Ireny Orłowej i nauczycielki od prac technicznych Bożeny Ławrukiewicz oceniła staranność pisma, estetykę, czytelność, bezbłędność, rozmieszczenie tekstu i przyznała następujące miejsca:
1 klasa (wychowawczyni Wioletta Naumowicz)
I miejsce – Adrian Balkiewicz;
II miejsce – Emil Fominow.
Taura Kazakiewicz i Kewin Mankeliūnas zostali wyróżnieni, gdyż był to dla nich pierwszy konkurs.
2 klasa (wychowawczyni Elwira Lavrukaitienė)
I miejsce – Oskar Rynkiewicz;
II miejsce – Sonata Trusewicz;
III miejsce – Paulina Rimkaitė.
3 klasa (wychowawczyni Łucja Kašėtienė)
I miejsce – Daria Beskarawajewa;
II miejsce – Ewaldas Velykis;
III miejsce – Arneta Gudalewicz.
4 klasa (wychowawczyni Łucja Kašėtienė)
I miejsce – Paulina Naumowicz;
II miejsce – Gabriela Klebeko;
III miejsce – Milana Stankiewicz.
Podczas zakończeniowej imprezy z okazji Dnia Patrona laureaci otrzymali słodkie nagrody. Gratulujemy zwycięzcom i życzymy dalszych sukcesów!
LAURKA DLA PATRONA SZKOŁY
W tygodniu, w którym obchodziliśmy Dzień Patrona szkoły, odbył się jeszcze jeden konkurs dla uczniów 1-4 klas – konkurs plastyczny „Laurka dla Patrona”. Pracę można było wykonać w szkole lub w domu. Udział wzięli wszyscy chętni, w sumie 19 osób. Technika wykonania i format prac nie były ograniczone, więc każdy mógł kierować się swoją wyobraźnią i wykazać się indywidualnością.
Dzieci ozdobiły laurki serduszkami i kwiatkami z kolorowego papieru. Niektóre narysowały polską i litewską flagi, symbolizujące przyjaźń obu państw. W tym zimowym miesiącu na wielu kartkach znalazły się lody, gdyż każde dziecko w szkole wie, że Patron naszej szkoły bardzo je lubił.
Oceny „Laurek dla Patrona” dokonała komisja konkursowa w składzie dyrektora Romualda Grzybowskiego, wicedyrektora Elwiry Lavrukaitienė i nauczycielki muzyki Lilii Kieras.
Miejsca na podium zajęli:
I miejsce – Tautwidas Stankevičius (3 kl.);
II miejsce – Paulina Naumowicz (4 kl.);
III miejsce – Gabriela Klebeko (4 kl.).
Dziękujemy wszystkim uczestnikom za piękne i pomysłowe prace, za poświęcony czas, za zaangażowanie się. Gratulujemy zwycięzcom!
ELWIRA LAVRUKAITIENĖ,
starszy nauczyciel nauczania początkowego, wicedyrektor
LOGO PATRONA SZKOŁY
Z okazji obchodów rocznicy Dnia Urodzin prof. Andrzeja Stelmachowskiego uczniowie 5-9 klas mieli możliwość uczestniczyć w konkursie plastyczno-twórczym. Konkurs miał na celu rozwijanie kreatywności oraz wrażliwości artystycznej uczestników, rozbudzenie fantazji i wyobraźni twórczej, poszerzanie wiedzy z zakresu różnych technik plastycznych oraz umożliwienie uczestnikom zaprezentowania swojego talentu. Konkurs polegał na zaprojektowaniu Logo Patrona szkoły według własnego pomysłu i dowolną techniką. Prace można było wykonać podczas lekcji plastyki lub indywidualnie w domu.
Komisja konkursowa oceniając prace brała pod uwagę walory artystyczne prac, m.in. jakość wykonania, stopień trudności wykonanej pracy oraz oryginalność. Spośród 13 prac wybrano trzy, które jury w składzie dyrektora Romualda Grzybowskiego, wicedyrektora Elwiry Lavrukaitienė i nauczycielki plastyki Bożeny Ławrukiewicz oceniła najwyżej. Członkowie komisji po wnikliwej ocenie i dyskusji postanowili nagrodzić następujące osoby:
I miejsce – Amelia Naumowicz (7 kl.);
II miejsce – Anna Baranowska (6 kl.);
III miejsce – Dominika Tomaszewicz (5 kl.)
Dziękujemy wszystkim uczestnikom. Składamy gratulacje zwycięzcom. Zachęcamy do aktywnego udziału w różnorodnych konkursach dzieci i młodzież szkolną.
BOŻENA ŁAWRUKIEWICZ,
nauczyciel plastyki
KONKURS DYKTANDA
W tygodniu, poświęconym obchodom Dnia urodzin naszego Patrona, zorganizowaliśmy wiele imprez. Pragniemy uczcić pamięć wielkiego Polaka, który swoim zaangażowaniem przyczynił się też do rozwoju polskiej oświaty na Litwie. Zadaniem uczniów naszej szkoły jest poznanie życiorysu Profesora i naśladowanie Go w swoich czynach.
Uczniowie 5-7 klas pisali dyktando, ułożone na podstawie książki autorstwa Krystyny Zienkiewicz „Andrzej Stelmachowski. Pragmatyczny romantyk”. Mieli okazję poznać niemało faktów z życiorysu Patrona – przeważnie związanych z rodziną. Stosunki z rodzicami, siostrą, żoną czy synami, obchody świąt rocznych, wycieczki… Wszystko, co oprócz obowiązków zawodowych, było niezmiernie ważne w życiu Andrzeja Stelmachowskiego.
Wśród uczniów 5 klasy I miejsce w konkursie dyktanda zajął Sebastian Balkiewicz, II – Karina Stankiewicz, III – Beata Baranowska. Natomiast uczniowie 6-7 klas pisali taki sam tekst, więc zwycięzcy zostali wyłonieni wśród tych dwu klas. Zostały nimi: Amelia Naumowicz (7 kl.) – I miejsce, Anna Baranowska ( 6 kl.) –II miejsce, Kornelia Pilecka ( 7 kl.) – III miejsce.
Zwycięzcy zostali obdarowani przez dyrekcję szkoły drobnymi upominkami oraz słodyczami.
W piątek, 31 stycznia, nastąpiła uroczysta chwila rozstrzygnięcia wszystkich konkursów i nagrodzenia zwycięzców. Towarzyszyło temu wydarzeniu wiele emocji. Zwycięzcy się cieszyli, Ci, komu na ten raz nie powiodło się, nie ukrywali rozczarowania. Na szczęście, przed nami był jeszcze turniej siatkówki, podczas którego można było się pozbawić wszelkich smutków. Nauczyciele i uczniowie, którzy byli chętni wzięcia udziału w turnieju, wyszeregowali się według wzrostu i podzielili się na trzy drużyny. Uczniom imponowało, że nauczyciele na równych z nimi zagrali w meczu. Mimo zaciętej walki, na boisku panował przyjazny i wesoły nastrój. Chodziło przecież o wspólną zabawę, miłe spędzenie czasu.
IRENA ORŁOWA,
nauczyciel metodyk języka polskiego
