Andrzej Stelmachowski
Urodził się 28 stycznia 1925 r. w Poznaniu w rodzinie prawniczej. W okresie okupacji był żołnierzem Armii Krajowej. Podczas wojny rozpoczął studia prawnicze na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Ukończył je w 1947 r. na Uniwersytecie Poznańskim. W następnych latach pracował jako asystent na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego (1947-1950) oraz na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1950-1962). Od 1962 r. do 1969 r. był wykładowcą na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1969 r. powrócił na Uniwersytet Warszawski. Od 1970 r. wykładał również w Akademii Teologii Katolickiej. Był także kierownikiem Zakładu Prawa Cywilnego Filii UW w Białymstoku. W 1962 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1973 r. zwyczajnym. Specjalizował się w prawie cywilnym i prawie rolnym. Był autorem ponad 160 publikacji książkowych, rozpraw i artykułów. W latach 1948-1980 r. należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego. Od 1975 r. był członkiem Prymasowskiej Rady Budowy Kościołów.
W 1980 r. został doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Gdańsku. Następnie pełnił funkcję eksperta Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. W 1981 r. był również doradcą NSZZ Rolników Indywidualnych „Solidarność”.
Okazywana przez organizację pomoc finansowa jest bardzo znacząca dla oświaty rejonu. Od 1995 roku setki dzieci z rejonu nieodpłatnie wyjeżdżają do Polski na kolonie, uczestniczą w zawodach sportowych, biorą udział w imprezach kulturalnych. Nauczyciele, wychowawcy, kierownicy placówek oświatowych regularnie podnoszą kwalifikacje na różnorodnych szkoleniach, seminariach, konferencjach i kursach. Dzięki zaangażowaniu prof. A. Stelmachowskiego, większość szkół i przedszkoli otrzymało pomoce poglądowe oraz nowy sprzęt do gabinetów przedmiotowych, klas komputerowych, bibliotek. Prof. A. Stelmachowski był inicjatorem pomocy finansowej na remont placówek oświatowych rejonu. Od 1998 roku dokonano remontu szkół średnich w Trokach, Połukniu, Landwarowie, szkoły podstawowej w Starych Trokach. Duża pomoc finansowa była przeznaczona dla kultury, rolnictwa, opieki społecznej, ochrony zdrowia, rozwoju przedsiębiorczości.